Bóbr
(Castor fiber)
Ssak z rzędu gryzoni, rodziny bobrów (Castoridae), obejmującej 2 gatunki, zamieszkujący głównie lasy liściaste nad brzegami wolno płynących rzek oraz jezior. Niegdyś pospolity w całej Europie i północnej Azji, obecnie zasięg jego występowania jest ograniczony. W Polsce żyje w województwie podlaskim, także w pobliżu Ojcowa (województwo małopolskie) oraz w Polsce centralnej (okolice Płocka i Ciechanowa).
Długość ciała do 100 cm, ogona do 37 cm, ciężar do 30 kg. Sierść gęsta, brunatnoszara lub ciemnobrunatna, ogon grzbietobrzusznie spłaszczony, w kształcie szerokiego klina, pokryty łuskami. Sylwetka krępa, ociężała, oczy i uszy małe, kończyny przednie małe, tylne mocne, z palcami spiętymi błoną pławną.
Bóbr europejski jest aktywny głównie w dzień i o zmierzchu. Na wolno płynących rzekach i odpływach jezior buduje tamy z gałęzi i pni drzew, które ścina zębami, uszczelnia je mułem, gliną oraz roślinnością. Podnosi się w ten sposób poziom wody, dzięki czemu wejście do wykopanej przy brzegu jamy znajduje się zawsze pod wodą, nawet podczas suszy. Bóbr europejski buduje także tzw. żeremia - położone na wodzie w niedostępnych miejscach budowle z gałęzi i mułu.
Na lądzie bobry europejskie poruszają się niezgrabnie, w wodzie szybko i zwinnie. Żyją parami, młode przez pewien czas pozostają z rodzicami. W razie zagrożenia bobry ostrzegają się wzajemnie, silnie uderzając ogonem o powierzchnię wody. Żywią się latem roślinnością wodną, zimą korą drzew, pędami oraz łykiem. Obecnie podlega całkowitej ochronie gatunkowej.
Audio clip: Adobe Flash Player (version 9 or above) is required to play this audio clip. Download the latest version here. You also need to have JavaScript enabled in your browser.